بررسی اثر پسماند گندم و تراکم آفتابگردان بر زیست توده علف های هرز و عملکرد آفتابگردان

تأثیر پسماند گندم و تراکم آفتابگردان بر زیست توده و ارتفاع تاج پوشش علف های هرز، طی آزمایشی در سال 1386 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل و در 3 تکرار انجام شد. تیمار عبارت بودند از: 5 سطح مختلف پسماند گندم شامل صفر، 1250،2500، 3750 و 5000 کیلوگرم در هکتار بعلاوه تیمار سوزاندن 5000 کیلوگرم در هکتار پسماند گندم (سطوح عامل اول) و سه تراکم آفتابگردان شامل 50، 70 و 90 هزار بوته در هر هکتار بعنوان سطوح عامل دوم. طی فصل رشد زیست توده و ارتفاع تاج پوشش علف های هرز در 3، 6 و 9 هفته پس از کاشت اندازه گیری شد. براساس نتایج، با افزایش حجم پسماند گندم و تراکم آفتابگردان از زیست توده و ارتفاع تاج پوشش علف های هرز کاسته شد. کاربرد پسماند گندم به میزان 3750 و 5000 کیلوگرم در هکتار به ترتیب در نمونه برداری های هفته های سوم، ششم و نهم باعث کاهش 80/71، 17/73 و48/87 درصد در زیست توده علف های هرز شد. همچنین با افزایش تراکم آفتابگردان از 50 به 90 هزار بوته در هکتار 9/36، 94/49 و 18/36 درصد کاهش ارتفاع تاج پوشش علف های هرز به ترتیب در نمونه برداری های مذکور مشاهده شد. حداکثر افزایش عملکرد دانه در اثر افزایش پسماند گندم 86/29 و با افزایش تراکم آفتابگردان 73/31 درصد مشاهده گردید. به این ترتیب کاربرد حداقل 2500 کیلوگرم پسماند گندم به همراه تراکم 90 هزار بوته در هکتار آفتابگردان می تواند نقش به سزایی درکاهش جمعیت علف های هرز داشته و بعنوان رهیافتی در جهت مدیریت تلفیقی علف های هرز بکار گرفته شود.